R&R Beyenirsoy

En çok özlediğim var benim.. düşündükçe hem gülümseyip hem keşke dediğim.. çocukluğum o benim.. tek çektiğim acı düşüp bacaklarımın kanaması hani.. ama koşmaya devam etmek umursamadan.. şimdi kim yapar bunu? yara alınca yerlerde sürünmüyor mu çoğumuz? nerede çocukluk cesaretimiz? ben hiç büyümek istemedim.. bisikletle evin etrafından uzaklaşmak ne büyük maceraydı benim için. hem korku hem özgürlük.. şimdi neye korkmadan atlıyoruz? nerelere gidiyoruz düşünmeden? kirlenmek güzeldi.. ne kadar kirlenirsem o kadar oyun oynamış,o kadar yorulmuş,o kadar mutluydum.. şimdi üstümüzdeki en ufak lekeden rahatsızlık duymuyor muyuz? yan bahçedeki erik ağacına tırmanıp o küçük yeşil erikleri ekşi ekşi yemek ne büyük keyifti. yaşlı kadınların cama çıkıp fırçanın en büyüğünü atacaklarını bile bile.. azar işitmek bile tatlı değil miydi? şimdi neden her söylenen söze kırılıp dökülüyoruz? parfümleri topladığımız çiçeklerden yapıp en güzel kokuyu kim yapacak diye uğraşmak mutluluk vericiydi.. şimdi insanlar tonlarca para döküp parfüm aldıklarında bizim kadar mutlu olabilirler mi? kar yağdığında sokaklara atıp kendimizi her yerimiz soğuktan uyuşana kadar karın keyfini çıkarmak gibisi yoktur. şimdi çoğumuz hasta olmamak için bu keyiften mahrum kalmıyor muyuz?  çocukluğumda gülümsemem de ağlamam da eksik olmadı benim.. ağlamalarım önemsiz, gülümsemelerim hep birikimdi.. yaşama sevincimizi çocukluğumuzdan aldık biz.. bu yüzden olgun olacağıa diye kasmadan kendimi,çocuk gibi eğleniyorum hala.. bu yüzden sizden bi nebze daha mutlu değil miyim sanki? en çok çocukluğumu özlüyorum.. çocukluğumdan en çokta adaşımı özlüyorum.. şimdi zamanı geri alın.. geri alın ki eve ağlayarak geldiğimde dizimdeki yarayı temizleyen o muhteşem kadına sarılayım tekrar tekrar..Onun yaşanmışlığından yaşama arzusundan besleneyim senelerce.. ama bu sefer gitmesin.. hiç gitmesin..hadi alın zamanı geri!..